Ujęty z wysokiego punktu (przynajmniej z wysokości czwartego piętra) widok na otoczony wysokimi kamienicami plac przed kościołem wywodzi się z popularnych postimpresjonistycznych wedut z wielkiego miasta. Nie udało się wprawdzie ustalić jakie miasto zostało przedstawione (wykluczono natomiast Lwów, Łódź i Paryż), ale należy sądzić, że jest to tylko kwestią czasu. Od czasu, gdy impresjoniści francuscy w późnych latach siedemdziesiątych XIX wieku uczynili nowoczesne miasto jednym z tematów swego malarstwa, odchodząc od fikcyjnych tematów literackich i akademickich - pejzaże wielkomiejskie miejskie pojawiły się w twórczości wielu artystów. Charakterystyczną ich cechą jest właśnie wysoki punkt widzenia, zmniejszający omnibusy do zabawek dziecięcych, a postacie przechodniów niemal do przecinków. Najbardziej znane polskie obrazy tego typu to Władysława Podkowińskiego - Ulica Nowy Świat w Warszawie w letni dzień z 1892 i Anny Bilińskiej Bohdanowiczowej - Ulica Unter den Linden w Berlinie z 1890 (oba w Muzeum Narodowym w Warszawie).