Wojciech Weiss kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w okresie dyrekcji Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza, Juliana Fałata oraz w uczelniach Paryża i Rzymu. Od 1907 r. prowadził działalność pedagogiczną na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (trzy razy pełnił funkcję rektora). Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" oraz wiedeńskiej "Secesji". W ramach jego zainteresowań znalazły się portrety, akty, pejzaże oraz kompozycje symboliczne. Zajmował się także grafiką. Niezwykle bogata, pełna witalności twórczość malarska artysty poddawana był wielu inspiracjom. Weiss operował bogatą paletą zdecydowanych i wyrazistych barw, z reguły także rezygnował z konturu rozmywając krawędzie kształtów tworząc jednocześnie charakterystyczne sfumato.
Bukiety pełnych, mięsistych, intensywnych w barwie piwonii, pochodzących z ogrodu artysty oraz towarzyszące im palety z pędzlami, należą do motywów szczególnie chętnie podejmowanych w późnym okresie jego twórczości. Malowane lekko, nasycone światłem mówią o towarzyszącej artyście nieustannie radości tworzenia.