L u f a stalowa, niegwintowana, okrągła, lekko rozszerzona u wylotu, w części dennej ośmiogranna. Mocowana do osady dwoma przetyczkami w przedniej części i śrubą na krótkim warkoczu. Na warkoczu podłużna szczerbinka, u wylotu muszka, stanowiące elementy celownicze. Lufa, w części dennej i u wylotu, oraz warkocz dekorowane głęboko rytym ornamentem roślinno-rocaillowym. Po lewej stronie lufy, na bocznej fazie, sygnatura rusznikarza. Z a m e k skałkowy typu francuskiego. Blacha zamka, panewka, krzesiwo, kurek, szczęki kurka, sprężyna, pokrywy panewki pokryte, podobnie jak lufa, rytowaną dekoracją o charakterze roślinno-rocaillowym. Gniazdo języka spustowego osłonięte stalową blachą. Osłona języka spustowego, z długimi wąsami wyciętymi w kształty palmet, i kontrblacha o nieregularnym wykroju mosiężne, ogniowo złocone; pokryte, analogicznie jak blacha zamku i lufa, rytowanym, rokokowym ornamentem. Mechanizm zamka sprawny. O s a d a z jednego kawałka drewna orzechowego. Łoże, sięgające wylotu lufy, z atrapą pobojczyka. Kolba łagodnie łukowato wygięta do dołu, z gruszkowatą głowicą, okuta mosiężną, ogniowo złoconą blachą z długimi, wpuszczonymi w kolbę wąsami i wydatnym, półkolistym guzem. Rytowana dekoracja głowicy w tym samym charakterze jak na pozostałych częściach pistoletu. Kolba i łoże w dużej części pokryte snycerską dekoracją rocaillową oraz inkrustacją z cienkiego, srebrnego drutu.

Opisany pistolet jest przykładem bardzo dobrego i estetycznego wykonania. Wszystkie elementy stalowe i mosiężne ogniowo złocone, z głębokimi dekoracjami, osadzone są w wyprofilowanych gniazdach łoża i kolby. Głęboka snycerka i inkrustacja osady srebrem dodatkowo podnoszą walory broni.

134
PISTOLET SKAŁKOWY, TURCJA, OK. 1800 R.

dł. całk. 480 mm, masa 985 g, kaliber 18 mm

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

L u f a stalowa, niegwintowana, okrągła, lekko rozszerzona u wylotu, w części dennej ośmiogranna. Mocowana do osady dwoma przetyczkami w przedniej części i śrubą na krótkim warkoczu. Na warkoczu podłużna szczerbinka, u wylotu muszka, stanowiące elementy celownicze. Lufa, w części dennej i u wylotu, oraz warkocz dekorowane głęboko rytym ornamentem roślinno-rocaillowym. Po lewej stronie lufy, na bocznej fazie, sygnatura rusznikarza. Z a m e k skałkowy typu francuskiego. Blacha zamka, panewka, krzesiwo, kurek, szczęki kurka, sprężyna, pokrywy panewki pokryte, podobnie jak lufa, rytowaną dekoracją o charakterze roślinno-rocaillowym. Gniazdo języka spustowego osłonięte stalową blachą. Osłona języka spustowego, z długimi wąsami wyciętymi w kształty palmet, i kontrblacha o nieregularnym wykroju mosiężne, ogniowo złocone; pokryte, analogicznie jak blacha zamku i lufa, rytowanym, rokokowym ornamentem. Mechanizm zamka sprawny. O s a d a z jednego kawałka drewna orzechowego. Łoże, sięgające wylotu lufy, z atrapą pobojczyka. Kolba łagodnie łukowato wygięta do dołu, z gruszkowatą głowicą, okuta mosiężną, ogniowo złoconą blachą z długimi, wpuszczonymi w kolbę wąsami i wydatnym, półkolistym guzem. Rytowana dekoracja głowicy w tym samym charakterze jak na pozostałych częściach pistoletu. Kolba i łoże w dużej części pokryte snycerską dekoracją rocaillową oraz inkrustacją z cienkiego, srebrnego drutu.

Opisany pistolet jest przykładem bardzo dobrego i estetycznego wykonania. Wszystkie elementy stalowe i mosiężne ogniowo złocone, z głębokimi dekoracjami, osadzone są w wyprofilowanych gniazdach łoża i kolby. Głęboka snycerka i inkrustacja osady srebrem dodatkowo podnoszą walory broni.