"Nie wierzę w sztuce w żadne przepisy i recepty. Treść, uczucie, barwa, rysunek - synteza tego stanowi dopiero o dziele, o jego wartości. W sztuce jest tylko indywidualność, którą następcy, uczniowie, przez początkowe naśladownictwo przetwarzają pozornie na kierunek. Prawdziwe dzieło sztuki musi być - najszczerszą spowiedzią."
Wlastimil Hofman, cyt. za: M. Czapska-Michalik, Wlastimil Hofman [1881-1970], Warszawa 2007
"W twarzy człowieka odbija się tak, jak w lustrze całe wewnętrzne życie. Można z niej bez trudu odczytać wszystko: mądrość, głupotę, szczęście, ból, cierpienie, zawiść, nadzieję, tęsknotę, nędzę i dostatek."
Wlastimil Hofman, cyt. za: M. Czapska-Michalik, Walstimil Hofman (1881-1970), Warszawa 2007, s. 34.
olej, płótno, 41,5 × 53 cm w świetle ramy
sygn. i dat. u dołu: 1928/Wlastimil Hofman (do góry nogami)
na blejtramie stemple składu materiałów malarskich Iskra & Karmański z Krakowa
* droit de suite
"Nie wierzę w sztuce w żadne przepisy i recepty. Treść, uczucie, barwa, rysunek - synteza tego stanowi dopiero o dziele, o jego wartości. W sztuce jest tylko indywidualność, którą następcy, uczniowie, przez początkowe naśladownictwo przetwarzają pozornie na kierunek. Prawdziwe dzieło sztuki musi być - najszczerszą spowiedzią."
Wlastimil Hofman, cyt. za: M. Czapska-Michalik, Wlastimil Hofman [1881-1970], Warszawa 2007
"W twarzy człowieka odbija się tak, jak w lustrze całe wewnętrzne życie. Można z niej bez trudu odczytać wszystko: mądrość, głupotę, szczęście, ból, cierpienie, zawiść, nadzieję, tęsknotę, nędzę i dostatek."
Wlastimil Hofman, cyt. za: M. Czapska-Michalik, Walstimil Hofman (1881-1970), Warszawa 2007, s. 34.