Polski rzeźbiarz, grafik i ilustrator czynny w Krakowie, reprezentant symbolizmu i nowego klasycyzmu. Urodzony w 1886 roku w Jarosławiu, zmarł w 1916 roku w Polskiej Górze na Wołyniu.
Edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Przemysłowej we Lwowie. W latach 1901-03 przebywał w Zakopanem, gdzie uczęszczał do Szkoły Przemysłu Drzewnego. Naukę kontynuował w latach 1903-08 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Konstantego Laszczki i Józefa Pankiewicza. W 1909 wydał Tekę graficzną zawierającą akwaforty i litografie. Studia uzupełnił w okresie 1909-11 w Paryżu, gdzie został członkiem-założycielem Polskiego Towarzystwa Literacko-Artystycznego. Pobyt we Włoszech pogłębił jego fascynację sztuką renesansu. Po powrocie do Krakowa w 1911 wstąpił do związku Architektura, Rzeźba, Malarstwo i Rzemiosło. W ramach programu Warsztatów Krakowskich propagował od 1913 ideę odrodzenia i nobilitacji sztuk użytkowych. Został przyjęty do grona członków Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" skupiającego najwybitniejszych polskich twórców. Zajmował się działalnością literacką, uprawiał rzeźbę, grafikę oryginalną i ilustracyjną. Swe rzeźby i ryciny eksponował w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1908-14), krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych (od 1911), Tarnopolu (1912) i Lwowie (od 1913). Swe prace prezentował ponadto na Salon d'Automne w Paryżu (1909-1911), w Wiedniu (1909), Antwerpii (1911) i Wenecji (1914). Indywidualne wystawy twórcy odbyły się w krakowskim TPSP (1919) i warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki (1931). Na 1. Wystawie Współczesnej Polskiej Sztuki Religijnej w Krakowie w 1911 otrzymał I nagrodę za rzeźbę Immaculata i II nagrodę za plakietę Matka Boska. Rzeźbione przez Koniecznego popiersia i głowy portretowe wpisywały się w nurt neo-renesansu (Zamknięte oczy) kompozycje całopostaciowe, o gładkiej fakturze i syntetycznie traktowanych kształtach, niosły symboliczne przesłanie. Artysta wykonywał także nagrobki, projektował ołtarze i medale. Jako członek "Strzelca" i "Związku Walki Czynnej" w 1914 wstąpił w szeregi I Brygady Legionów; poległ na polu walki na Wołyniu.
Brąz, śr. 29,5 cm
Napis: PETRVS SKARGA SJ MDXXII+MDCXII
Sygnowany nieczytelnie
Polski rzeźbiarz, grafik i ilustrator czynny w Krakowie, reprezentant symbolizmu i nowego klasycyzmu. Urodzony w 1886 roku w Jarosławiu, zmarł w 1916 roku w Polskiej Górze na Wołyniu.
Edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Przemysłowej we Lwowie. W latach 1901-03 przebywał w Zakopanem, gdzie uczęszczał do Szkoły Przemysłu Drzewnego. Naukę kontynuował w latach 1903-08 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Konstantego Laszczki i Józefa Pankiewicza. W 1909 wydał Tekę graficzną zawierającą akwaforty i litografie. Studia uzupełnił w okresie 1909-11 w Paryżu, gdzie został członkiem-założycielem Polskiego Towarzystwa Literacko-Artystycznego. Pobyt we Włoszech pogłębił jego fascynację sztuką renesansu. Po powrocie do Krakowa w 1911 wstąpił do związku Architektura, Rzeźba, Malarstwo i Rzemiosło. W ramach programu Warsztatów Krakowskich propagował od 1913 ideę odrodzenia i nobilitacji sztuk użytkowych. Został przyjęty do grona członków Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" skupiającego najwybitniejszych polskich twórców. Zajmował się działalnością literacką, uprawiał rzeźbę, grafikę oryginalną i ilustracyjną. Swe rzeźby i ryciny eksponował w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1908-14), krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych (od 1911), Tarnopolu (1912) i Lwowie (od 1913). Swe prace prezentował ponadto na Salon d'Automne w Paryżu (1909-1911), w Wiedniu (1909), Antwerpii (1911) i Wenecji (1914). Indywidualne wystawy twórcy odbyły się w krakowskim TPSP (1919) i warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki (1931). Na 1. Wystawie Współczesnej Polskiej Sztuki Religijnej w Krakowie w 1911 otrzymał I nagrodę za rzeźbę Immaculata i II nagrodę za plakietę Matka Boska. Rzeźbione przez Koniecznego popiersia i głowy portretowe wpisywały się w nurt neo-renesansu (Zamknięte oczy) kompozycje całopostaciowe, o gładkiej fakturze i syntetycznie traktowanych kształtach, niosły symboliczne przesłanie. Artysta wykonywał także nagrobki, projektował ołtarze i medale. Jako członek "Strzelca" i "Związku Walki Czynnej" w 1914 wstąpił w szeregi I Brygady Legionów; poległ na polu walki na Wołyniu.