Na odwrocie nalepka z Carnegie Institute w Pittsburgu z tytułem Dialoque, nazwiskiem autora i właściciela: Piotr Hubal Dobrzański (Kraków, Austria, ul. H. Mendelsohan).
Obraz reprodukowany i opisywany w: Jadwiga Puciata-Pawłowska, Jacek Malczewski, Wrocław - Warszawa - Kraków, 1968, s. 219, il. 116 (czarno-biała).
Piotr Hubal Dobrzański był jednym z najbliższych przyjaciół Jacka Malczewskiego. Prawnik, znajomy jeszcze ojca artysty, Juliana
Malczewskiego, protektor młodego Jacka w pierwszych latach jego pobytu w Krakowie, wedle określenia Adolfa Dyga -
sińskiego - `przyjaciel wszystkich malarzy i dyletant w sztukach pięknych`, starszy znacznie od Jacka, przez długie lata potem był
jego opiekunem, doradcą i powiernikiem artysty, adresatem wielu listów, a rysy jego utrwalone zostały na niejednym z obra -
zów Malczewskiego (za: J. Puciata-Pawłowska, op. cit., s. 15). Między innymi odnajdujemy go w pracach: Portret Piotra
Dobrzańskiego z autokarykaturą malarza, (1895, olej na płótnie, 69,5 x 78,5 cm, Lwowska Galeria Sztuki), Portret Piotra
Dobrzańskiego w ogrodzie (1899, olej na płótnie, 42 x 63 cm, Lwowska Galeria Sztuki), Portret Piotra Hubala Dobrzańskiego (ok.
1914, olej, tektura, Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu).
Dobrzańskiemu na obrazie towarzyszy młody człowiek, także często występujący w dziełach Malczewskiego. Trzyma w dłoni
czerwony goździk. Obaj mężczyźni są delikatnie uśmie ch nięci, spogladają w dal. W głębi kompozycji umieścił Malczewski akcesoria alegoryczne, które przypominają motywy z obrazów Franza Stucka (J. Puciata-Pawłowska, op. cit., s. 206). Tuż za portretowanymi rozgrywa się bachiczna scena, gdzie w jednym szeregu znajdują się roztańczone bachantki i satyrowie co również znajduje liczne analogie w twórczości malarza. Za ta grupą rozgrywają się jeszcze dwie sceny. Z lewej strony obrazu widzimy alkę satyra z kozą, ujętą ciekawym skrótem perspektywicznym, od tyłu. Z prawej strony znajduje się leżąca postać ludzka i pochylajaca się nad nim koza. Tutaj także artysta zastosował skrót perspektywiczni, znany przede wszystkim z cyklu Śmierci Ellenai np. Śmierć Ellenai (1906-1907, olej, płótnie, 145 x 116 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa), Eloe z Ellenai (1908-1909, olej, płótno,
218 x 129 cm, Muzeum Narodowe, Poznań).
Kolorystyka obrazu jest jasna, świetlista, typowa dla twórczości Malczewskiego z lat około 1911 roku.
Dialog;
Alegoria doświadczenia i młodości, 1911
olej, tektura,
64,5 x 81 cm;
sygn. p. g.: J. Malczewski / 1911
Na odwrocie nalepka z Carnegie Institute w Pittsburgu z tytułem Dialoque, nazwiskiem autora i właściciela: Piotr Hubal Dobrzański (Kraków, Austria, ul. H. Mendelsohan).
Obraz reprodukowany i opisywany w: Jadwiga Puciata-Pawłowska, Jacek Malczewski, Wrocław - Warszawa - Kraków, 1968, s. 219, il. 116 (czarno-biała).
Piotr Hubal Dobrzański był jednym z najbliższych przyjaciół Jacka Malczewskiego. Prawnik, znajomy jeszcze ojca artysty, Juliana
Malczewskiego, protektor młodego Jacka w pierwszych latach jego pobytu w Krakowie, wedle określenia Adolfa Dyga -
sińskiego - `przyjaciel wszystkich malarzy i dyletant w sztukach pięknych`, starszy znacznie od Jacka, przez długie lata potem był
jego opiekunem, doradcą i powiernikiem artysty, adresatem wielu listów, a rysy jego utrwalone zostały na niejednym z obra -
zów Malczewskiego (za: J. Puciata-Pawłowska, op. cit., s. 15). Między innymi odnajdujemy go w pracach: Portret Piotra
Dobrzańskiego z autokarykaturą malarza, (1895, olej na płótnie, 69,5 x 78,5 cm, Lwowska Galeria Sztuki), Portret Piotra
Dobrzańskiego w ogrodzie (1899, olej na płótnie, 42 x 63 cm, Lwowska Galeria Sztuki), Portret Piotra Hubala Dobrzańskiego (ok.
1914, olej, tektura, Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu).
Dobrzańskiemu na obrazie towarzyszy młody człowiek, także często występujący w dziełach Malczewskiego. Trzyma w dłoni
czerwony goździk. Obaj mężczyźni są delikatnie uśmie ch nięci, spogladają w dal. W głębi kompozycji umieścił Malczewski akcesoria alegoryczne, które przypominają motywy z obrazów Franza Stucka (J. Puciata-Pawłowska, op. cit., s. 206). Tuż za portretowanymi rozgrywa się bachiczna scena, gdzie w jednym szeregu znajdują się roztańczone bachantki i satyrowie co również znajduje liczne analogie w twórczości malarza. Za ta grupą rozgrywają się jeszcze dwie sceny. Z lewej strony obrazu widzimy alkę satyra z kozą, ujętą ciekawym skrótem perspektywicznym, od tyłu. Z prawej strony znajduje się leżąca postać ludzka i pochylajaca się nad nim koza. Tutaj także artysta zastosował skrót perspektywiczni, znany przede wszystkim z cyklu Śmierci Ellenai np. Śmierć Ellenai (1906-1907, olej, płótnie, 145 x 116 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa), Eloe z Ellenai (1908-1909, olej, płótno,
218 x 129 cm, Muzeum Narodowe, Poznań).
Kolorystyka obrazu jest jasna, świetlista, typowa dla twórczości Malczewskiego z lat około 1911 roku.