Ukończył krakowską ASP w 1949 r. jako student związany był, podobnie jak Wajda, Strumiłło czy Wróblewski z Grupą Samokształceniową. Po dyplomie przeniósł się do Warszawy, gdzie został asystentem na Wydziale Malarstwa ASP. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wielokrotnie przebywał za granicą, wykładając na uczelniach artystycznych Bagdadu, Damaszku i Asilah (Maroko). W Polsce związany był z łódzką PWSST i ASP w Warszawie, której rektorem został w 1983 r. Artymowski, uczeń kolorysty E. Eibischa wszedł do dziejów sztuki jako artysta szczególnie wyczulony na niuanse barwne i walory niezwykłych faktur. Początkowo realista, oddalał się stopniowo od malarstwa figuratywnego w stronę informelu, by w końcu przyjąć konwencję swoiście rozumianej abstrakcji geometrycznej.
Olej na płótnie
90,5 x 110
Niesygnowany
Wystawiany - Roman Artymowski. W kręgu słońca, Polski Dom Aukcyjny "Sztuka", Hôtel de Saxe, Warszawa 8-30 IX 2003 r., Pałac Larischa, Kraków 8 X-15 XI 2003 r.
Literatura - Roman Artymowski. W kręgu słońca, kat. red. Józef Grabski, Wyd. IRSA, Kraków - Warszawa 2003 r., poz. 21, s. 71 (reprodukcja).
Ukończył krakowską ASP w 1949 r. jako student związany był, podobnie jak Wajda, Strumiłło czy Wróblewski z Grupą Samokształceniową. Po dyplomie przeniósł się do Warszawy, gdzie został asystentem na Wydziale Malarstwa ASP. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wielokrotnie przebywał za granicą, wykładając na uczelniach artystycznych Bagdadu, Damaszku i Asilah (Maroko). W Polsce związany był z łódzką PWSST i ASP w Warszawie, której rektorem został w 1983 r. Artymowski, uczeń kolorysty E. Eibischa wszedł do dziejów sztuki jako artysta szczególnie wyczulony na niuanse barwne i walory niezwykłych faktur. Początkowo realista, oddalał się stopniowo od malarstwa figuratywnego w stronę informelu, by w końcu przyjąć konwencję swoiście rozumianej abstrakcji geometrycznej.