Związany ze środowiskiem artystycznym Gliwic. Studia artystyczne odbył w latach 1925-1933 w krakowskiej ASP w pracowniach J. Mehoffera, X. Dunikowskiego i J. Wojnarskiego. Uprawiał także malarstwo monumentalne, witrażownictwo, ilustratorstwo, projektowanie mebli i wnętrz, grafikę użytkową i artystyczną. W 1935 r. przeniósł się do Warszawy. Szczególnie istotne dla kształtowania się jego postawy twórczej było oddziaływanie estetyki Cézanne`a. Wojenne przeżycia twórcy znalazły odzwierciedlenie w malowanym od 1947 dramatycznym cyklu obrazów "Przeciw wojnie". Po zakończeniu działań wojennych artysta wyjechał na Śląsk i zamieszkał na stałe w Gliwicach. Miał szereg wystaw indywidualnych, m.in. w Katowicach, Gliwicach, Bytomiu, Sosnowcu; uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Pod koniec lat 1940. realistyczna formuła obrazowania w malarstwie Haydera ustąpiła miejsca dekoracyjnej, postkubistycznej stylistyce. Fascynację kolorem i delektację estetycznymi walorami malarskiej materii zdominował w twórczości artysty nurt wywodzący się ze sztuki zintelektualizowanej, opartej na precyzyjnej analizie układu form. Oryginalne koncepcje estetyczne Haydera skrystalizowały się w pełni w latach 1950. Zagęściła się wówczas siatka przestrzennych podziałów w obrazie, które wydobywał gruby kontur obiegający przedstawione przedmioty. W oferowanym obrazie, przynależnym do nurtu postkubistycznego, walor dekoracyjności intensyfikuje płasko kładziona plama barwna, natomiast siła barw intensyfikuje ekspresję motywu pierrota, motywu znamiennego dla sztuki symbolizmu.