Portret tragicznie zmarłej, słynnej w międzywojennym Krakowie z urody Zofii Frontczakówny. Przezwisko zawdzięczała bardzo regularnym rysom, nienagannej figurze oraz ciemnym włosom, które np. Stachiewicz malował na ogół w kolorze blond. Dodatkowym atutem dzieła jest bogato zdobiona, masywna rama.