Pieczęć należała prawdopodobnie do Aleksandra Walewskiego (1810-1868), nieślubnego syna cesarza Napoleona I i Marii Walewskiej (1786-1817), uczestnika Powstania Listopadowego, ministra spraw zagranicznych Francji lub jego syna, mieszkających w Paryżu. Tłok ten mógł również być zamówiony przez polską gałąź hrabiów Walewskich. Na francuskie pochodzenie pieczęci wskazuje bardzo precyzyjny grawerunek, ozdobne wykończenie tulei oraz uchwyt z hebanu niestosowany w pieczęciach polskich.
brąz złocony, heban polerowany; pole pieczętne owalne: 2,2 x 1,9 cm; wys. całk. 9,2 cm.
Francja, 2 poł. XIX w.
Pieczęć należała prawdopodobnie do Aleksandra Walewskiego (1810-1868), nieślubnego syna cesarza Napoleona I i Marii Walewskiej (1786-1817), uczestnika Powstania Listopadowego, ministra spraw zagranicznych Francji lub jego syna, mieszkających w Paryżu. Tłok ten mógł również być zamówiony przez polską gałąź hrabiów Walewskich. Na francuskie pochodzenie pieczęci wskazuje bardzo precyzyjny grawerunek, ozdobne wykończenie tulei oraz uchwyt z hebanu niestosowany w pieczęciach polskich.