Malarzowi za pierwowzór posłużył autoportret Rubensa z 1623 r.
Od najmłodszych lat uczył się rysunku - początkowo uczył go brat Józef, później opiekę artystyczną sprawowali nad nim malarze S. Heymann i A. Malinowski. W latach 1869 - 71 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona, R. Hadziewicza i A. Kamińskiego. Studia malarskie kontynuował w Wiedniu w latach 1873 - 78; w czasie studiów pracował jako dekorator w operze dworskiej. Po powrocie do kraju uczył w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Jana Matejki. W 1883 r. uzyskał stypendium na wyjazd do Monachium, a w 1897 r. przeniósł się do Berlina. Wystawiał bardzo rzadko - w kraju kilkakrotnie w Warszawie i Krakowie. Malował niewielkie obrazy historyczno-rodzajowe, nawiązujące do malarstwa holenderskiego XVII w.
Olej, płótno dublowane; 100 x 60,5 cm
Na odwrocie na krośnie napis: S.Buchbinder München
Malarzowi za pierwowzór posłużył autoportret Rubensa z 1623 r.
Od najmłodszych lat uczył się rysunku - początkowo uczył go brat Józef, później opiekę artystyczną sprawowali nad nim malarze S. Heymann i A. Malinowski. W latach 1869 - 71 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona, R. Hadziewicza i A. Kamińskiego. Studia malarskie kontynuował w Wiedniu w latach 1873 - 78; w czasie studiów pracował jako dekorator w operze dworskiej. Po powrocie do kraju uczył w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Jana Matejki. W 1883 r. uzyskał stypendium na wyjazd do Monachium, a w 1897 r. przeniósł się do Berlina. Wystawiał bardzo rzadko - w kraju kilkakrotnie w Warszawie i Krakowie. Malował niewielkie obrazy historyczno-rodzajowe, nawiązujące do malarstwa holenderskiego XVII w.