Sam autor mówi o swojej twórczości: "to, co najbardziej mnie fascynuje, to światło w materii organicznej... barwy przenikające się nawzajem, ich świetlistość, która nie jest namalowana lecz wychodzi samoistnie - wyłania się z białego płótna...". Kontury postaci czy roślin na obrazach Klaudiusza Abramskiego "stają się mało wyraziste tracą swoją materialną konkretność", by zachować esencję istoty przedmiotu przedstawionego na płótnie.