Zygmunt Rozwadowski studiował u J. Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1883-1890, a następnie w Monachium u A. Az˙bgo do 1893 roku. Pracował jako wykładowca w Szkole Przemysłowej we Lwowie oraz współpracował przy tworzeniu dekoracji teatralnych. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Pod koniec życia przeniósł się do Zakopanego. Malował akwarelami oraz farbami olejnymi. Ulubionymi jego tematami były sceny rodzajowe z udziałem koni, a także batalistyka. Podejmował się również malowania portretów i pejzaży. Brał udział w tworzeniu panoram Racławickiej, Bitwy pod piramidami, Golgoty oraz Panoramy Siedmiogrodzkiej. Swoje obrazy o tematyce legionowej wystawiał na wystawach "Legiony Polskie" w Muzeum Narodowym w Krakowie w 1916, w Lublinie w 1917, a następnie ponownie w Krakowie i we Lwowie w latach 1924-1934. Brał udział w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie w latach 1924-1937, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w latach 1919-1938. W 1950 roku zorganizowano w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych pośmiertną wystawę jego dzieł.
olej, tektura; 47 x 57 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: Z. Rozwadowski.
Zygmunt Rozwadowski studiował u J. Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1883-1890, a następnie w Monachium u A. Az˙bgo do 1893 roku. Pracował jako wykładowca w Szkole Przemysłowej we Lwowie oraz współpracował przy tworzeniu dekoracji teatralnych. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Pod koniec życia przeniósł się do Zakopanego. Malował akwarelami oraz farbami olejnymi. Ulubionymi jego tematami były sceny rodzajowe z udziałem koni, a także batalistyka. Podejmował się również malowania portretów i pejzaży. Brał udział w tworzeniu panoram Racławickiej, Bitwy pod piramidami, Golgoty oraz Panoramy Siedmiogrodzkiej. Swoje obrazy o tematyce legionowej wystawiał na wystawach "Legiony Polskie" w Muzeum Narodowym w Krakowie w 1916, w Lublinie w 1917, a następnie ponownie w Krakowie i we Lwowie w latach 1924-1934. Brał udział w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie w latach 1924-1937, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w latach 1919-1938. W 1950 roku zorganizowano w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych pośmiertną wystawę jego dzieł.