Roman Orłow w latach 1946-50 studiował na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi na wydziale włókienniczym, dyplom uzyskał w 1952 roku. Uprawia malarstwo sztalugowe - pejzaż, martwą naturę, portret, kompozycje, projektuje tkaniny oraz komponuje muzykę rozrywkową.
W latach 1950-55 był projektantem w Instytucie Wychowania Plastycznego. W latach 1955-57 był asystentem na wydziale Włókiennictwa w PWSSP w Łodzi. W latach 1957-67 projektował i wykonywał tkaniny dekoracyjne dla Spółdzielni "Plastyka". Brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych.
W tym monochromatycznym dziele artysta operuje przede wszystkim bielą, to ona odgrywa najważniejszą rolę w obrazie. Z jej zimowego bezkresu artysta wydobywa akcentami szarości i czerni kształty zabudowań oraz wyglądające spod śniegu zarysy roślin. Dzięki zastosowaniu ograniczonej do minimum kolorystyki malarzowi udaje się wzmocnić wrażenie surowości zimowej aury.
Akwarela, papier; 43 x 65 cm
Sygnowany p. d.: ROMAN ORŁOW
Roman Orłow w latach 1946-50 studiował na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi na wydziale włókienniczym, dyplom uzyskał w 1952 roku. Uprawia malarstwo sztalugowe - pejzaż, martwą naturę, portret, kompozycje, projektuje tkaniny oraz komponuje muzykę rozrywkową.
W latach 1950-55 był projektantem w Instytucie Wychowania Plastycznego. W latach 1955-57 był asystentem na wydziale Włókiennictwa w PWSSP w Łodzi. W latach 1957-67 projektował i wykonywał tkaniny dekoracyjne dla Spółdzielni "Plastyka". Brał udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych.
W tym monochromatycznym dziele artysta operuje przede wszystkim bielą, to ona odgrywa najważniejszą rolę w obrazie. Z jej zimowego bezkresu artysta wydobywa akcentami szarości i czerni kształty zabudowań oraz wyglądające spod śniegu zarysy roślin. Dzięki zastosowaniu ograniczonej do minimum kolorystyki malarzowi udaje się wzmocnić wrażenie surowości zimowej aury.