Malarz i dekorator. Od 1868 roku uczył się u A. Malinowskiego jako aplikant w dekoratorni Warszawskich Teatrów Rządowych. W 1880 roku został młodszym dekoratorem, a w latach 1891-1908 razem z K. Klopferem został głównym dekoratorem WTR. Od 1911 roku całkowicie poświęcił się malarstwu sztalugowemu. Jego twórczość zbliżona była do twórczości Ch. Breslauera. Malował głównie pejzaże, rzadziej widoki wnętrz. Tworzył w technice olejnej i akwarelowej. W tym malowanym z niezwykłym realizmem obrazie jesteśmy olśnieni niekończącą się perspektywą leśnej łąki oraz niezwykłym światłem utrwalonego pejzażu. Artysta z ogromną wirtuozerią utrwala soczyste barwy letniej przyrody; jej niezwykle intensywna, zielona kolorystyka zostaje doskonale wyważona przez zastosowany w obrazie kolor błękitny, którego różne tonacje obserwujemy w barwie nieba, leniwie płynącego strumienia oraz mgły delikatnie przysłaniającej sylwetki drzew na drugim planie.