Prezentowana akwarela, na której pejzaż w interesujący, oryginalny sposób zrytmizowany został długimi szeregami snopów, powstała niewątpliwie podczas jednej z częstych wizyt artysty w nieodległym od jego siedziby w Bystrej (nabytej w roku 1909) majątku przyjaciół: Oskara Rudzińskiego i jego żony Gabrieli z Wrotnowskich. Była to malownicza wieś położona mniej więcej w połowie drogi między Oświęcimiem a Kętami. Mimo, iż Fałat aż do swej śmierci utrzymywał kontakty z ich czterema synami, którzy dobra te odziedziczyli, skłonni jesteśmy sądzić, iż dzieło to powstało przed śmiercią wspomnianego Oskara, a więc przed rokiem 1919, na co zdają się też wskazywać jej cechy stylistyczne.