W latach 1925-1933 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem J. Mehoffera oraz rzeźbę u X. Dunikowskiego, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. W 1935 r. zamieszkał w Warszawie. Podczas powstania warszawskiego większa część jego prac uległa zniszczeniu. W 1945 r. artysta zamieszkał w Gliwicach, a uratowane rysunki i szkicowniki z lat 1926-1944 przekazał Muzeum w Gliwicach, gdzie po wojnie pracował, jako kustosz. Od połowy lat 50-tych większą uwagę zaczął poświęcać zagadnieniom formy, malując w konwencji postkubistycznej. Dążył do syntezy, malował dużymi płaszczyznami, upraszczał rysunek.