Malarz i scenograf, autor polichromii i witraży. Od 1926 r. uczył się w prywatnej pracowni P. Gajewskiego we Lwowie. Następnie studiował malarstwo w "Grupie Rysunkowej" Politechniki Lwowskiej (1928-1932), później w Paryżu (1936) i we Włoszech (1937). W latach 1947-1950 był profesorem i rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, wl. 1950-65 PWSSP w Gdańsku, a w l. 1965-1978 ponownie PWSSP w Poznaniu. Jako komisarz artystyczny organizował polskie wystawy na Biennale Młodych w Paryżu (1959) i Biennale w Wenecji (1962). Wystawiał w kraju i za granicą. Pierwszą wystawę indywidualną miał we Lwowie w 1935 r. Przed wojną pozostawał pod wpływem grupy "Artes" i surrealizmu, po wojnie jego malarstwo opanował koloryzm. Był jednym z najważniejszych przedstawicieli "szkoły sopockiej". Nasz pejzaż namalowany został w sposób realistyczny, charakterystyczny dla twórczości artysty w latach 40. i 50.
olej na tekturze,
18 x 27 cm,
sygnowany p.d. "Teisseyre", na odwrocie (na tekturze) odręczna dedykacja: "Dzieci Kolonii Letniej W.Z.S.P. w Lanckoronie składają / [naj]serdecz niejsze podziękowanie na ręce Ob. {.] Lanckorona 16 VIII. 1955. / Rada Druiyny Dziecięcej {...}"
Malarz i scenograf, autor polichromii i witraży. Od 1926 r. uczył się w prywatnej pracowni P. Gajewskiego we Lwowie. Następnie studiował malarstwo w "Grupie Rysunkowej" Politechniki Lwowskiej (1928-1932), później w Paryżu (1936) i we Włoszech (1937). W latach 1947-1950 był profesorem i rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, wl. 1950-65 PWSSP w Gdańsku, a w l. 1965-1978 ponownie PWSSP w Poznaniu. Jako komisarz artystyczny organizował polskie wystawy na Biennale Młodych w Paryżu (1959) i Biennale w Wenecji (1962). Wystawiał w kraju i za granicą. Pierwszą wystawę indywidualną miał we Lwowie w 1935 r. Przed wojną pozostawał pod wpływem grupy "Artes" i surrealizmu, po wojnie jego malarstwo opanował koloryzm. Był jednym z najważniejszych przedstawicieli "szkoły sopockiej". Nasz pejzaż namalowany został w sposób realistyczny, charakterystyczny dla twórczości artysty w latach 40. i 50.