Wybitny polski fotografik, w 1957 odznaczony tytułem Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP), przedstawiciel piktorializmu. Debiutował w 1923 roku na I Wszechpolskiej Wystawie Fotografii "Światłocień", gdzie uzyskał brązowy medal, mimo iż swe prace wystawiał w dziale fotografii amatorskiej. Był członkiem , później prezesem ,Towarzystwa Miłośników Fotografii w Poznaniu, współzałożycielem i członkiem dożywotnim Fotoklubu Polskiego, od 1947 członkiem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, a od 1949 roku członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Posiadał ogromną wiedzę warsztatową, zarówno w zakresie technik szlachetnych fotografii, jak również fotografii czarno-białej (zwanej bromem). Brał udział w wielu konkursach i wystawach w kraju i za granicą, wielokrotnie uzyskując srebrne i złote medale. Najczęściej podejmował tematykę pejzażową, jego krajobrazy odznaczały się malarskością i liryzmem. Miękkie, nieco zamglone formy, subtelne efekty światłocieniowe i uroda prostych naturalnych motyw pejzażowych stawiają go w rzędzie największych artystów polskiego krajobrazu.
(Lit.: Ignacy Płażewski "Dzieje polskiej fotografii", Książka i Wiedza, Warszawa 2003).

66
Tadeusz WAŃSKI (Środa, 1894-1958, Szczecin)

Pejzaż z topolami

fotografia czarno-biała, papier, 29,8 x 39,6 cm,
na odwrocie tytuł ołówkiem: Pejzaż z topolami; czerwona pieczęć autorska: Tadeusz Wański / HON EFIAP / Art. Fotografik Z.P.A.F / Gdynia, ul. Warszawska 5.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Wybitny polski fotografik, w 1957 odznaczony tytułem Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP), przedstawiciel piktorializmu. Debiutował w 1923 roku na I Wszechpolskiej Wystawie Fotografii "Światłocień", gdzie uzyskał brązowy medal, mimo iż swe prace wystawiał w dziale fotografii amatorskiej. Był członkiem , później prezesem ,Towarzystwa Miłośników Fotografii w Poznaniu, współzałożycielem i członkiem dożywotnim Fotoklubu Polskiego, od 1947 członkiem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, a od 1949 roku członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Posiadał ogromną wiedzę warsztatową, zarówno w zakresie technik szlachetnych fotografii, jak również fotografii czarno-białej (zwanej bromem). Brał udział w wielu konkursach i wystawach w kraju i za granicą, wielokrotnie uzyskując srebrne i złote medale. Najczęściej podejmował tematykę pejzażową, jego krajobrazy odznaczały się malarskością i liryzmem. Miękkie, nieco zamglone formy, subtelne efekty światłocieniowe i uroda prostych naturalnych motyw pejzażowych stawiają go w rzędzie największych artystów polskiego krajobrazu.
(Lit.: Ignacy Płażewski "Dzieje polskiej fotografii", Książka i Wiedza, Warszawa 2003).