Józef Pankiewicz był jednym z głównych polskich impresjonistów, obok Władysława Podkowińskiego i Leona Wyczółkowskiego. Z francuskim impresjonizmem zetknął się w roku 1889, kiedy po studiach w petersburskiej ASP wyjechał do Paryża razem z Władysławem Podkowińskim. Efektem kontaktu Pankiewicza z malarstwem francuskim był namalowany w nowej manierze obraz Targ na kwiaty pod kościołem św. Magdaleny w Paryżu z roku 1890, który nie zyskał aprobaty ani krytyków, ani publiczności. W 1890 artysta namalował jeszcze kilka innych pejzaży w będących echem zafascynowania grą barw i światłem, ale w tym samym roku zwrócił się do symbolizmu. Okres symbolizmu w twórczości Pankiewicza zaowocował znakomitymi obrazami o pociemniałej kolorystyce, niezwykłym poetyckim nastrojem, takimi jak Park w Duboju, Łabędzie na stawie w Ogrodzie Saskim, czy wirtuozerskim Portretem pani Oderfeldowej z córką (nagrodzonym na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1897 r. złotym medalem. W latach 1897-1906 podróżował wiele po Europie. Od roku 1908 został profesorem w krakowskiej ASP, i stale wyjeżdżał do Francji na wakacje w Collioure, Saint -Tropez, Vermont i Giverny. Poznał wówczas malarza nabistę Pierre`a Bonnarda i krytyka Felixa Fenelleona. Podczas I wojny światowej przebywał w Hiszpanii, malarstwo z tego okresu pozostawało pod wpływem fowizmu. W latach 20-tych kierował paryską filia ASP w Krakowie, ucząc grono późniejszych kapistów (zwanych tak od skrótu: Komitet Paryski). Prezentowany pejzaż powstał podczas wakacji, które artysta spędzał w 1926 w Sanary na Lazurowym Wybrzeżu. Jako Pejzaż z Sanary, 1926 jest on publi-kowany w katalogu wystawy monograficznej Pankiewicza autorstwa Elżbiety Charazińskiej, Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin artysty, Muzeum Narodowe w Warszawie 9 stycznia - 26 marca 2006, kat. 363, s. 146. W katalogu informacja
o pierwszym właścicielu dzieła, którym był pan Szczeszewski w Warszawie. Obraz następnie był w posiadaniu Jerzego Waldorfa, znanego krytyka muzycznego.