Czesław Wierusz Kowalski - syn i uczeń wybitnego "monachijczyka" Alfreda Wierusza Kowalskiego, kształcił się w monachijskiej pracowni S. Hollosy`ego, Academié Julian, Academie Vitti. Uprawiał malarstwo sztalugowe, posługując się techniką olejną, temperą i sangwiną. Najczęstszymi tematami podejmowanymi przez artystę były portrety i pejzaże. Twórca prowadził aktywną działalność wystawienniczą, swoje prace prezentował m.in.: w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, na Wystawie Artystów Polskich w Mińsku (1911 r.), Wystawie Wileńskiego Towarzystwa Artystów Niezależnych (1929-38), z grupą "Zachęta" (1960-68), oraz w wielu miastach Polski i Europy.