Jeden z najbardziej znanych malarzy okresu Młodej Polski. Studiował w krakowskiej SSP (1891-1895), najpierw u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, pó¼niej w pracowni Leona Wyczółkowskiego. W latach 1901 i 1902 kontynuował naukę w Rzymie i Florencji. W 1907 roku rozpoczął pracę w krakowskiej ASP, z którą związał się do końca życia; trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Po 1908 roku twórczość skoncentrował głównie na problemach luminizmu malując w manierze postimpresjonistycznej. W okresie międzywojennym zasłynął jako malarz portretów i aktów. Od 1915 roku malował przede wszystkim rozsłonecznione kalwaryjskie pejzaże i martwe natury.
Akwarela, papier; 38,5 x 27,5 cm
Sygnowany p. d.: WWeiss
Na odwrocie owalna pieczęć z faksymile podpisu Wojciecha Weissa i napisem w otoku: ZE ZBIORU DZIEŁ WOJCIECHA WEISSA DOM ARTYSTY Pod pieczęcią numer: 001236. W prawym dolnym rogu napis ołówkiem: Puławy 1918
Jeden z najbardziej znanych malarzy okresu Młodej Polski. Studiował w krakowskiej SSP (1891-1895), najpierw u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, pó¼niej w pracowni Leona Wyczółkowskiego. W latach 1901 i 1902 kontynuował naukę w Rzymie i Florencji. W 1907 roku rozpoczął pracę w krakowskiej ASP, z którą związał się do końca życia; trzykrotnie pełnił funkcję rektora. Po 1908 roku twórczość skoncentrował głównie na problemach luminizmu malując w manierze postimpresjonistycznej. W okresie międzywojennym zasłynął jako malarz portretów i aktów. Od 1915 roku malował przede wszystkim rozsłonecznione kalwaryjskie pejzaże i martwe natury.