POCHODZENIE:
- kolekcja artysty, Paryż
- Galerie Zak, Paryż, lata 30. XX w.
- kolekcja prywatna, Argentyna
- kolekcja prywatna, Polska

W malarskiej spuściźnie Zaka często odnajdujemy powielane te same tematy i kompozycje dzieł, jedynie o zamienionych detalach. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz „Idylla – romans pasterski” datowany na 1921. Identyczny układ zabudowań i zielone wzgórze, na którym zostały wzniesione, stanowią tło dla pary kochanków siedzących na trawie i trzech pasących się po lewej stronie owieczek. Sztafaż ożywia kompozycję i nadaje jej wymiar symbolicznych skojarzeń z pasterską krainą szczęśliwości. Wydaje się, że prezentowany surowy „Pejzaż z południa Francji” był punktem wyjścia dla powstania kompozycji z kochankami znajdującej się w kolekcji muzeum. Pozwala to na datowanie prezentowanego obrazu na około 1921 i założenie, że musiał zostać namalowany wcześniej. Pozbawiona sztafażu ludzkiego i zwierzęcego kompozycja to czysty pejzaż zrównoważony w formie i pełen ukrytych treści. Opuszczone domostwo i zastygła w upale roślinność przepełnione są ładunkiem emocjonalnego niepokoju, który silnie oddziałuje na widza. Pejzaże pozbawione postaci ludzi czy zwierząt są bardzo rzadkie w oeuvre Zaka – dwa pejzaże z zabudowaniami, datowane na około 1923 odnajdujemy w słynnej wiedeńskiej kolekcji dr Emila Merwina. Na tych płótnach w podobny sposób zakomponowana jest przestrzeń, zdominowana przez bryły domów osadzonych między niebem a ziemią.

Eugeniusz Zak, jeden z najwybitniejszych polskich malarzy 1 połowy XX wieku, działał głównie we Francji, ale także w Polsce i Niemczech. Uznawany jest za przedstawiciela neoklasycyzmu w malarstwie. Związanym był z artystami warszawskiej grupy RYTM (założonej w 1922 roku) oraz z kręgiem École de Paris. Na studia do Paryża wyjechał w 1901 roku, potem do Monachium i Włoch. W 1904 roku zamieszkał na stałe w stolicy Francji, gdzie wystawiał na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych czy Towarzystwa Narodowego Sztuk Pięknych. Wiele też wystawiał w galeriach Paryża, Nowego Jorku, Kolonii czy Londynu. Jego twórczość początkowo pozostawała pod wpływem symbolistów i nabistów z kręgu Maurice'a Denis. Później jego obrazy wykazywały cechy malarstwa neoklasyctycznego, Art Deco i ekspresjonizmu École de Paris. Był przeciwnikiem awangardy, ale w jego malarstwie odnaleźć można wpływy, przetworzone przez własną osobowość twórczą Cezanne’a czy Matisse’a. Najważniejszą cehą jego sztuki było tworzenie z wyobraźni, sięganie do motywów dawnej sztuki i ich dekoracyjne przekształcanie. Za najdoskonalszą uważał sztukę wczesnego włoskiego renesansu. „Bohaterami kompozycji Zaka są "ludzie wolni": rybacy, pasterze, kobiety z dziećmi, także komedianci, tancerze, kuglarze, włóczędzy, pokazani czasem w pustym wnętrzu, czasem jako mieszkańcy Arkadii. Idylliczne pejzaże, malowane przez ciężko chorego artystę, ujawniały charakterystyczny dysonans między pięknem południowego, przyjaznego człowiekowi pejzażu, a poczuciem przemjania.”

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.