Pochodzenie:
Rodzina artysty

Prezentowana tu kompozycja jest jedną z kilku prac - pejzaży z południowej Francji, które malował Kramsztyk w latach 1920 - 1922. Pejzaże te znajdują się w kolekcjach muzealnych w Izraelu i Polsce (vide: Roman Kramsztyk 1885 - 1942. Wystawa monograficzna, opr. Renata Piątkowska, współpr. Magdalena Tarnowska, Żydowski Instytut Historyczny, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa, luty - marzec 1997, repr. barwne s. 130 - 134). Wszytkie posiadają podobny układ kompozycyjny i zbliżoną kolorystykę. Ten sam motyw gór, miasteczka w oddali, drzewa i drogi z wędrowcami na pierwszym planie, ukazane są z różnych punktów perspektywicznego ujęcia. Połączenie geometrycznych form architektury z naturalnymi, bogatymi formami gór oraz "miękkimi", ruchliwymi, wibrującymi formami drzew - to było malarskie "wyzwanie" dla artysty, które w kolejnych wersjach pejzaży badał i rozwiązywał, inspirując się sztuką Cezanne`a i jego kompozycjami z motywem góry św. Wiktorii. Zimny, ściemniony koloryt znakomicie sugeruje nieco melancholijny nastrój.