Stanisław Patek (1866-1944) - wybitny prawnik. Absolwent Uniwersytetu Petersburskiego. Obrońca w wielu procesach politycznych w tym w procesie Stefana Okrzei. W roku 1911 pod naciskiem władz carskich skreślono go z listy adwokatów. W okresie I Wojny Światowej włączył się aktywnie w życie polityczne wykonując m in. misje dyplomatyczne zlecone przez Józefa Piłsudskiego. Po odzyskaniu przez Polskę Niepodległości aktywnie włączył się w organizację m.in. polskiego sądownictwa. Był delegatem na Konferencji Wersalskiej 1919 roku, później zaś Sędzią Sądu Najwyższego, Ministrem Spraw Zagranicznych, posłem w Japonii, ministrem pełnomocnym i posłem w Moskwie, ambasadorem RP w Waszyngtonie i na Kubie. W swoim mieszkaniu na Kanonii zgromadził kolekcję dzieł sztuki, która uległa zniszczeniu wraz z kamienicą podczas Powstania Warszawskiego. Zginął w wyniku wybuchu bomby, która spadła na jego nowe mieszkanie na Starówce w sierpniu 1944.
IWAN KONSTANTYNOWICZ AJWAZOWSKI (1817 Teodozja - 1900 tamże) - najsłynniejszy marynista rosyjski, pochodzenia ormiańskiego. W 1837 roku ukończył Petersburską Akademię Sztuk Pięknych (studiował u Worobiowa i Tannauera). Od 1840 podróżował po Europie - Włoszech, Francji, Portugalii, Holandii i Anglii, zyskując sławę i zaszczyty (w tym członkostwo w kilku Akademiach). Do Petersburga powrócił w 1844 roku, lecz już w 1845 osiadł w rodzinnej Teodozji. W 1847 roku został mianowany profesorem Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Odwiedził także Nowy Jork, który przedstawił na jednym ze swoich obrazów. Cenił sobie bardzo przyjaźń z Aleksandrem Puszkinem i za życia poety stylizował swój wygląd na niego (o czym świadczy miniatura przechowywana w Muzeum Puszkina w Moskwie), zaś postać samego poety pojawia się w jego pejzażach. Zasłynął zwłaszcza z morskich pejzaży, często nokturnów, widoków portów śródziemnomorskich i czarnomorskich.
Akwarela, gwasz, karton; 14,2 x 20,8 cm w świetle oprawy
Sygnowany p.d.: Айвазовскiй
Na odwrocie pieczątka: Patek Stanisław | ZBIÓR | ul. Kanonja 8
Stanisław Patek (1866-1944) - wybitny prawnik. Absolwent Uniwersytetu Petersburskiego. Obrońca w wielu procesach politycznych w tym w procesie Stefana Okrzei. W roku 1911 pod naciskiem władz carskich skreślono go z listy adwokatów. W okresie I Wojny Światowej włączył się aktywnie w życie polityczne wykonując m in. misje dyplomatyczne zlecone przez Józefa Piłsudskiego. Po odzyskaniu przez Polskę Niepodległości aktywnie włączył się w organizację m.in. polskiego sądownictwa. Był delegatem na Konferencji Wersalskiej 1919 roku, później zaś Sędzią Sądu Najwyższego, Ministrem Spraw Zagranicznych, posłem w Japonii, ministrem pełnomocnym i posłem w Moskwie, ambasadorem RP w Waszyngtonie i na Kubie. W swoim mieszkaniu na Kanonii zgromadził kolekcję dzieł sztuki, która uległa zniszczeniu wraz z kamienicą podczas Powstania Warszawskiego. Zginął w wyniku wybuchu bomby, która spadła na jego nowe mieszkanie na Starówce w sierpniu 1944.
IWAN KONSTANTYNOWICZ AJWAZOWSKI (1817 Teodozja - 1900 tamże) - najsłynniejszy marynista rosyjski, pochodzenia ormiańskiego. W 1837 roku ukończył Petersburską Akademię Sztuk Pięknych (studiował u Worobiowa i Tannauera). Od 1840 podróżował po Europie - Włoszech, Francji, Portugalii, Holandii i Anglii, zyskując sławę i zaszczyty (w tym członkostwo w kilku Akademiach). Do Petersburga powrócił w 1844 roku, lecz już w 1845 osiadł w rodzinnej Teodozji. W 1847 roku został mianowany profesorem Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Odwiedził także Nowy Jork, który przedstawił na jednym ze swoich obrazów. Cenił sobie bardzo przyjaźń z Aleksandrem Puszkinem i za życia poety stylizował swój wygląd na niego (o czym świadczy miniatura przechowywana w Muzeum Puszkina w Moskwie), zaś postać samego poety pojawia się w jego pejzażach. Zasłynął zwłaszcza z morskich pejzaży, często nokturnów, widoków portów śródziemnomorskich i czarnomorskich.