Ukończył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych u K. Stabrowskiego, E Ruszczyca i K. Krzyżanowskiego. Był biegłym akwarelistą, cenionym za rysunek i subtelną modulację kolorystyczną. Od 1912 r. wystawiał regularnie w "Zachęcie". Z innych galerii warszawskich jego akwarele pokazywały salony Gutnajera i Garlińskiego. Wystawiał także w Krakowie, Lublinie i Gdyni. W 1935 r. miał wystawę w Berlinie. Twórczość Nartowskiego była wielokrotnie nagradzana, m.in. otrzymał brązowy i złoty medal TZSP w 1927 i 1933 r.