Obraz jest jedną z serii prac malowanych w małym katalońskim miasteczku Collioure, które od początku XX wieku było "mekką" francuskich malarzy - fowistów z Henri Matissem na czele. Mela Muter często je odwiedzała, gdyż było idealnym plenerem malarskim: wysokie góry - Pireneje, schodzące do morza, piętrzące się, umieszczone na skalistych stokach domy, malownicze morze, południowa roślinność i klimat. W swoich kompozycjach z Collioure ( a każda ma inny koloryt, inny nastrój i dynamikę form) artystka budowała przestrzeń za pomocą zgeometryzowanych, masywnych brył skał i domów, zestrajając je naturalnymi formami przyrody w spójną całość. Kolorem oddawała gorący i duszny klimat południa.
Pejzaże z Collioure należą do najciekawszych prac artystki.

Wystawiany i reprodukowany:
Malarstwo Polskie z kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Warszawie oraz Muzeum Narodowe w Poznaniu, Warszawa 1992, kat. s. 74, repr. barwna.
Mela Muter (1876 - 1967), katalog wystawy, Galerie Albert 1er w Paryżu, 18 październik - 30 listopad 1990, il. 4.