Jan Dobkowski ukończył w 1968 warszawską Akademię, uzyskując dyplom w pracowniach
J. Studnickiego i J. Cybisa. W 1972 roku jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej wyjechał do Nowego Jorku. Począwszy od 1965 maluje obrazy o gładkiej, jednorodnej fakturze w zawężonej gamie kolorystycznej, przedstawiając ludzkie sylwety na podobnie traktowanym tle. Początkowo współpracował z J. Zielińskim tworząc ugrupowanie Neo-Neo-Neo. Od połowy lat osiemdziesiątych tworzy cykle obrazów, w których na czarnych tłach biegną kolorowe wiązki linii. Odbył liczne podróże artystyczne - do Ameryki Południowej, Grecji, Finlandii, Izraela. Źródłem inspiracji dla jego sztuki, a zwłaszcza ostatnich cykli, stał się świat przyrody i kultur odwiedzanych krajów. W 1994 roku został uhonorowany nagrodą im. J. Cybisa za całokształt twórczości. Zrealizował 72 wystawy indywidualne w kraju i za granicą, m.in. w Nowym Jorku, Los Angeles, Hamburgu, Düsseldorfie, Sztokholmie. Jego prace znajdują się m.in. w Kalifornii, na Florydzie, Waltham, w zbiorach Muzeum Guggenheima, i innych kolekcjach państwowych: w Muzeum Narodowym w Gdańsku, Kielcach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu.