Tadeusz Nartowski początkowo uczył się rysunku u Feliksa Słupskiego w Warszawie, a następnie studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem K. Stabrowskiego, F.Ruszczyca i K. Krzyżanowskiego. W okresie międzywojennym stale mieszkał w Warszawie, skąd podróżował do Włoch, Francji, Niemiec, Anglii, Hiszpanii, Jugosławii, na Węgry i do Maroka. W latach 1921-25 wykładał w warszawskiej SSP. Od 1912 regularnie wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych gdzie w 1927 i 1933 odznaczony został brązowym i złotym medalem. Wystawiał też w warszawskim Salonie Garlińskiego oraz w Lublinie, Krakowie i w Gdyni, a w 1935 w Berlinie. Po II wojnie światowej mieszkał w Szczecinie. Był wybitnym akwarelistą; malował martwe natury i portrety, a przede wszystkim krajobrazy i architekturę – tak z kraju, jak i ze swych rozlicznych podróży.
akwarela, ołówek, papier z filigranem,
37,8 x 57,8 cm (w świetle passe-partout)
sygn. p.d.: TNartowski | Izdebna. [inicjały wiązane]
Wzdłuż górnej krawędzi, przeciwnie do kompozycji, nazwa wytwórni papieru: Spcer Brothers Ltd. England
Tadeusz Nartowski początkowo uczył się rysunku u Feliksa Słupskiego w Warszawie, a następnie studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem K. Stabrowskiego, F.Ruszczyca i K. Krzyżanowskiego. W okresie międzywojennym stale mieszkał w Warszawie, skąd podróżował do Włoch, Francji, Niemiec, Anglii, Hiszpanii, Jugosławii, na Węgry i do Maroka. W latach 1921-25 wykładał w warszawskiej SSP. Od 1912 regularnie wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych gdzie w 1927 i 1933 odznaczony został brązowym i złotym medalem. Wystawiał też w warszawskim Salonie Garlińskiego oraz w Lublinie, Krakowie i w Gdyni, a w 1935 w Berlinie. Po II wojnie światowej mieszkał w Szczecinie. Był wybitnym akwarelistą; malował martwe natury i portrety, a przede wszystkim krajobrazy i architekturę – tak z kraju, jak i ze swych rozlicznych podróży.