Jan Bednarski - malarz związany ze środowiskiem lwowskim i krakowskim. W latach 1911-1914 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W.Weissa. Studia ukończył odznaczony brązowym medalem. Podróżował do Niemiec, Albanii, Włoch i Francji, na dłużej zatrzymując się w Paryżu. Do 1939 pracował jako nauczyciel w gimnazjach Lwowa i Sambora. Uczestniczył w wystawach lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, gdzie w 1932 miał wystawę indywidualną. Ponadto, od 1930 wystawiał wraz z Syndykatem Artystów Plastyków Ziem Południowo-Wschodnich. Lata II wojny światowej spędził we Lwowie. Od 1945 mieszkał w Krakowie. Malował głównie pejzaże i portrety, często wyraźnie inspirowane sztuką francuską, malarstwem P. Cézanne’a i P. Gauguin’a.
olej, tektura; 22 x 30 cm ( w świetle oprawy);
na odwrocie oprawy nalepka z notką biograficzną.
Jan Bednarski - malarz związany ze środowiskiem lwowskim i krakowskim. W latach 1911-1914 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W.Weissa. Studia ukończył odznaczony brązowym medalem. Podróżował do Niemiec, Albanii, Włoch i Francji, na dłużej zatrzymując się w Paryżu. Do 1939 pracował jako nauczyciel w gimnazjach Lwowa i Sambora. Uczestniczył w wystawach lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, gdzie w 1932 miał wystawę indywidualną. Ponadto, od 1930 wystawiał wraz z Syndykatem Artystów Plastyków Ziem Południowo-Wschodnich. Lata II wojny światowej spędził we Lwowie. Od 1945 mieszkał w Krakowie. Malował głównie pejzaże i portrety, często wyraźnie inspirowane sztuką francuską, malarstwem P. Cézanne’a i P. Gauguin’a.