Władysław Stapiński był uczniem Stanisława Kamockiego, członkiem krakowskiego Zrzeszenia Artystów Plastyków "Zwornik". Działał aktywnie w latach dwudziestych i trzydziestych w Krakowie, w Warszawie, we Lwowie, w Poznaniu. Malował martwe natury, pejzaże górskie, widoki lasów, sceny rodzajowe z życia polskiej wsi. Przez dłuższy czas mieszkał w Poroninie. W jego obrazach dostrzegano tradycje impresjonistyczne i postimpresjonistyczne. Wystawiał między innymi w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i w galeriach prywatnych w Warszawie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, we Lwowie oraz w Poznaniu, również w Zakopanem.
olej, płótno;
79 x 99 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: W. STAPIŃSKI;
na odwrocie częściowo zdarta nalepka
Władysław Stapiński był uczniem Stanisława Kamockiego, członkiem krakowskiego Zrzeszenia Artystów Plastyków "Zwornik". Działał aktywnie w latach dwudziestych i trzydziestych w Krakowie, w Warszawie, we Lwowie, w Poznaniu. Malował martwe natury, pejzaże górskie, widoki lasów, sceny rodzajowe z życia polskiej wsi. Przez dłuższy czas mieszkał w Poroninie. W jego obrazach dostrzegano tradycje impresjonistyczne i postimpresjonistyczne. Wystawiał między innymi w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i w galeriach prywatnych w Warszawie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, we Lwowie oraz w Poznaniu, również w Zakopanem.