Opisywany tutaj malarski szkic posiada wszystkie cechy pejzażowego malarstwa Józefa Brandta z przełomu lat 70. i 80. XIX w. Kompozycja jest namalowana niezwykle swobodnie, wprawną ręką. Niewielki format nasuwa przypuszczenie, że obraz musiał powstać w plenerze. Obraz jest utrzymany w tonacji zieleni i żółcieni, kolorystyce towarzyszącej artyście w jego obrazach z tego okresu. Szkic olejny w takim kształcie i kolorystyce nie mógł powstać w latach 60. czy 1. poł. lat 70. Nie mógł powstać także po 1900 r., gdy paleta barwna Brandta, na skutek problemów ze wzrokiem, straciła żywe i nasycone słońcem kolory. Cechy stylowe, temat obrazu, sposób budowania kompozycji i kładzenia farby, użyta kolorystyka, rodzaj stosowanej przez artystę sygnatury, a także format pracy świadczą o bezspornym autorstwie Józefa Brandta.
wg ekspertyzy dr. Mariusza Klareckiego
olej, tektura
11,5 x 21,5 cm
sygn. p.d.: JB [sygnatura widoczna w podczerwieni]
l.d. napis: Józef Brandt ‘82
Do obrazu jest załączona ekspertyza dr. Mariusza Klareckiego z czerwca 2024 r.
Opisywany tutaj malarski szkic posiada wszystkie cechy pejzażowego malarstwa Józefa Brandta z przełomu lat 70. i 80. XIX w. Kompozycja jest namalowana niezwykle swobodnie, wprawną ręką. Niewielki format nasuwa przypuszczenie, że obraz musiał powstać w plenerze. Obraz jest utrzymany w tonacji zieleni i żółcieni, kolorystyce towarzyszącej artyście w jego obrazach z tego okresu. Szkic olejny w takim kształcie i kolorystyce nie mógł powstać w latach 60. czy 1. poł. lat 70. Nie mógł powstać także po 1900 r., gdy paleta barwna Brandta, na skutek problemów ze wzrokiem, straciła żywe i nasycone słońcem kolory. Cechy stylowe, temat obrazu, sposób budowania kompozycji i kładzenia farby, użyta kolorystyka, rodzaj stosowanej przez artystę sygnatury, a także format pracy świadczą o bezspornym autorstwie Józefa Brandta.
wg ekspertyzy dr. Mariusza Klareckiego