Michał Gorstkin Wywiórski w latach 1883-1887 studiował w Akademii monachijskiej u K.Raupa i N.Gysisa a w roku 1883 także w prywatnych pracowniach Józefa Brandta i Alfreda Wierusza-Ko-walskiego. Na wystawie w monachijskim Glaspalast w roku 1894 otrzymał medal drugiej klasy za obraz Z puszczy litewskiej. W roku 1895 przeniósł się z Monachium do Berlina, gdzie pozostał na dłużej; następnie mieszkał w Wielkopolsce i w Warszawie. W roku 1900, wspólnie z Wojciechem Kossakiem, podróżował do Hiszpanii i Egiptu aby wykonać sytuacyjne szkice pejzażowe do zamie-rzonych panoram. Współpracował przy panoramach Berezyna (1895-1896), Bitwa pod piramidami (1901), Bitwa pod Sybinem (1897), wykonał szkice plenerowe do planowanej panoramy Somosierra (1900). We wczesnej fazie twórczości, pod silnym wpływem Brandta i Wierusza-Kowalskiego, malował wiejskie sceny rodzajowe i obrazy z Tatarami lub Czerkiesami, które przyniosły mu pewien sukces na monachijskim rynku sztuki. Przede wszystkim jednak był malarzem pejzaży.

16
Michał GORSTKIN-WYWIÓRSKI (1861 Warszawa - 1926 Berlin)

PEJZAŻ Z BRZOSTKOWA, 1907

olej, płótno, 65 x 90,5 cm
sygnowany l.d.: M.G.Wywiórski | Brzostków

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Michał Gorstkin Wywiórski w latach 1883-1887 studiował w Akademii monachijskiej u K.Raupa i N.Gysisa a w roku 1883 także w prywatnych pracowniach Józefa Brandta i Alfreda Wierusza-Ko-walskiego. Na wystawie w monachijskim Glaspalast w roku 1894 otrzymał medal drugiej klasy za obraz Z puszczy litewskiej. W roku 1895 przeniósł się z Monachium do Berlina, gdzie pozostał na dłużej; następnie mieszkał w Wielkopolsce i w Warszawie. W roku 1900, wspólnie z Wojciechem Kossakiem, podróżował do Hiszpanii i Egiptu aby wykonać sytuacyjne szkice pejzażowe do zamie-rzonych panoram. Współpracował przy panoramach Berezyna (1895-1896), Bitwa pod piramidami (1901), Bitwa pod Sybinem (1897), wykonał szkice plenerowe do planowanej panoramy Somosierra (1900). We wczesnej fazie twórczości, pod silnym wpływem Brandta i Wierusza-Kowalskiego, malował wiejskie sceny rodzajowe i obrazy z Tatarami lub Czerkiesami, które przyniosły mu pewien sukces na monachijskim rynku sztuki. Przede wszystkim jednak był malarzem pejzaży.