Według publikowanych wspomnień przyjaciół, Ślewiński mieszkając blisko oceanu wychodził codziennie ze sztalugami nad brzeg i malował. Obraz "Pejzaż z Bretani -Doëlan" należy do cyklu marynistycznego powstałego między 1910 - 1915 r. Przedstawia zatokę z widniejącą w oddali samotną żaglówką oraz "Wyspę Czarownic". Wąskie, zamglone pasmo lądu otwierające wyjście na pełny ocean, to ulubiony i często powtarzany motyw przez artystę. Sięgając do "Spisu ważniejszych dzieł Wł. Ślewińskiego" autorstwa Tytusa Czyżewskigo przy jego małej monografii z 1928 roku, można przypuszczać, że jest to jeden z Trzech wymienionych przez autora "Spisu" obrazów malowanych w Doëlan w 1911 roku. Należy do grupy obrazów uważanych za zaginione, a których pojawienie się wzbudziło wielką sensację. Jego nostalgiczny i romantyczny charakter świadczy o szacunku artysty do żywiołu natury oraz o wielkim przywiązaniu do przyrody Bretanii. Pejzaż malowany subtelnie o wręcz emaliowej gładkości odznacza się wysublinowaną kolorystyką, "turkus z lazurem walczą o lepsze" jak pisał Zenon Przesmycki. "Pejzaż z Bretanii - Doëlan" posiada ekspertyzę prof. Władysławy Jaworskiej z 1999 roku. Obraz reprodukowany na okładce Art & Business, nr 6/99.