Według ekspertyzy Marty Romanowskiej "(...) pejzaż świadczy o mistrzowskim opanowaniu warsztatu malarskiego zarówno w podjętym temacie jak i technice wybranej przez autora. Reprezentowany tu typ pejzażu o silnym ładunku dramaturgii, ok. roku 1905 stał się obok twórczości poetyckiej i dramaturgicznej kolejnym silnym środkiem wyrazu artystycznego w dojrzałym etapie jego twórczości. (...) pejzaże są wyrazem najwyższego kunsztu tego modernisty".
Genialny człowiek teatru. Jako malarz studiował w Szkole Nauk Pięknych w Krakowie 1885-95, w tym czasie współpracował także z Matejką przy polichromii kościoła Mariackiego. 1891-94 w Paryżu w Académie Colarossi. Od 1902 profesor malarstwa dekoracyjnego ASP w Krakowie. Współzałożyciel Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka".
pastel, papier 69 × 96,5
sygnowany dużymi literami, datowany l/d S. Wyspiański 1905
Według ekspertyzy Marty Romanowskiej "(...) pejzaż świadczy o mistrzowskim opanowaniu warsztatu malarskiego zarówno w podjętym temacie jak i technice wybranej przez autora. Reprezentowany tu typ pejzażu o silnym ładunku dramaturgii, ok. roku 1905 stał się obok twórczości poetyckiej i dramaturgicznej kolejnym silnym środkiem wyrazu artystycznego w dojrzałym etapie jego twórczości. (...) pejzaże są wyrazem najwyższego kunsztu tego modernisty".
Genialny człowiek teatru. Jako malarz studiował w Szkole Nauk Pięknych w Krakowie 1885-95, w tym czasie współpracował także z Matejką przy polichromii kościoła Mariackiego. 1891-94 w Paryżu w Académie Colarossi. Od 1902 profesor malarstwa dekoracyjnego ASP w Krakowie. Współzałożyciel Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka".