Artur Markowicz urodził się w 1872 r. w Podgórzu. W latach 1886-1895 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Loepolda Lofflera, Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka i Jana Matejki. Od 1896 roku uczył się w klasie Franza Stucka na Akademii w Monachium. Następnie w latach 1900-1903 mieszkał w Paryżu, uczęszczajac na zajęcia w Ecole des Beaux-Arts pod kierunkiem Leona Gero^me'a. Swoje obrazy wystawiał na Salonach Towarzystwa Artystów Francuskich i na Salonie Jesiennym, gdzie za pastele Lew Belfortu, Warszawa 14 lipca oraz W ogrodzie Luksemburskim otrzymał tytuł "Chevalier d'Orde Academicque". Wrócił do Krakowa w 1904 roku, tworząc swoją pracownię w jednej z sal żydowskiego przytułku dla starców na Kazimierzu. W latach 1907-1908 odbył podróż do Jerozolimy, następnie do Włoch (1910), a później do Belgii i Holandii (1911-1912 i w latach dwudziestych). Należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Plastycznych w Krakowie oraz do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, był też honorowym prezesem Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych. Zmarł w 1934 roku w Krakowie.