Malarz związany z zakopiańskim środowiskiem artystycznym, uczeń Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie. W latach 1932-1939 studiuje w krakowskiej ASP, m.in. u Sichulskiego, Weissa, Jarockiego i Kamockiego. W 1938 wyjeżdża na roczne stypendium do Rzymu, gdzie organizuje swoją pierwszą zagraniczną wystawę indywidualną. Po powrocie do kraju mieszka w Zakopanem i aktywnie uczestniczy w tamtejszym życiu artystycznym. Maluje pejzaże, portrety, martwe natury, w jego licznych krajobrazach tatrzańskich widać inspiracje malarstwem Kamockiego. W Muzeum Tatrzańskim im. Tytusa Chałubińskiego od kwietnia do 29 maja 2011 czynna jest wystawa z cyklu prezentującego twórczość artystów ze środowiska zakopiańskiego, na której pokazano wybrane pejzaże Franciszka Wójcika ze zbiorów wnuczki artysty.
olej, tektura,
29,5 x 33,5 cm
sygn. l.d.: F. Wójcik 61.
Malarz związany z zakopiańskim środowiskiem artystycznym, uczeń Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie. W latach 1932-1939 studiuje w krakowskiej ASP, m.in. u Sichulskiego, Weissa, Jarockiego i Kamockiego. W 1938 wyjeżdża na roczne stypendium do Rzymu, gdzie organizuje swoją pierwszą zagraniczną wystawę indywidualną. Po powrocie do kraju mieszka w Zakopanem i aktywnie uczestniczy w tamtejszym życiu artystycznym. Maluje pejzaże, portrety, martwe natury, w jego licznych krajobrazach tatrzańskich widać inspiracje malarstwem Kamockiego. W Muzeum Tatrzańskim im. Tytusa Chałubińskiego od kwietnia do 29 maja 2011 czynna jest wystawa z cyklu prezentującego twórczość artystów ze środowiska zakopiańskiego, na której pokazano wybrane pejzaże Franciszka Wójcika ze zbiorów wnuczki artysty.