Uczeń Wojciecha Gersona, potem Jana Matejki i akademii monachijskiej (1868-1872). Uczestnik powstania styczniowego, ranny podczas potyczki z Kozakami stracił obie ręce. "Specjalny przyrząd własnej konstrukcji przytwierdzony w miejsce brakującej prawej dłoni umożliwiał mu posługiwanie się pędzlem, ołówkiem lub piórem" (SAP).
Wystawiał najwięcej w Krakowie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych (1870-1910). Głównym tematem jego tworczości był pejzaż, w czym osiągnął niewątpliwe mistrzostwo kolorystyczne.
olej na płótnie, 32,5 x 48 cm,
sygnowany l.d. "L. Benedyktowicz"
Uczeń Wojciecha Gersona, potem Jana Matejki i akademii monachijskiej (1868-1872). Uczestnik powstania styczniowego, ranny podczas potyczki z Kozakami stracił obie ręce. "Specjalny przyrząd własnej konstrukcji przytwierdzony w miejsce brakującej prawej dłoni umożliwiał mu posługiwanie się pędzlem, ołówkiem lub piórem" (SAP).
Wystawiał najwięcej w Krakowie, w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych (1870-1910). Głównym tematem jego tworczości był pejzaż, w czym osiągnął niewątpliwe mistrzostwo kolorystyczne.