Edward Kokoszko studiował w Warszawie w latach 1917 do 1920 w Szkole Rysunkowej na kursach wieczornych, prowadzonych przez Miłosza Kotarbińskiego i Jana Kazika. Po przerwie na służbę wojskową, która odbywał jako kreślarz w Wojskowym Instytucie Geograficznym, kontynuował studia w latach 1921 do 1922 w prywatnej szkole malarstwa Konrada Krzyżanowskiego. Od 1923 roku uczył się w Szkole Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego, Mieczysława Kotarbińskiego i Władysława Skoczylasa. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1932 roku. W 1926 roku otrzymał roczne stypendium na pobyt w Paryżu, gdzie pozostał trzy lata studiując techniki malarskie i konserwatorstwo. Kopiował na zamówienie obrazy w Luwrze. Kopiował portret Marii Leszczyńskiej Ludwika Tocqué, przeznaczony na Zamek Królewski. Po powrocie do kraju był instruktorem technik malarskich w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1930 do 1938 był asystentem Tadeusza Pruszkowskiego. Po wojnie w 1947 roku przeszedł do Akademii Sztuk Pięknych na stanowisko zastępcy profesora. Był profesorem nadzwyczajnym malarstwa. Organizował Wydział Konserwacji i był pierwszym jego dziekanem. Uprawiał malarstwo realistyczne, w którym zasadniczą rolę odgrywa kolor i faktura. Główne tematy jego malarstwa to portrety, kwiaty i pejzaż malowany w plenerze, który stał się dominującym w jego twórczości.
olej, płótno;
39 x 56 cm;
sygnowany po lewej stronie u dołu: edward kokoszko
Edward Kokoszko studiował w Warszawie w latach 1917 do 1920 w Szkole Rysunkowej na kursach wieczornych, prowadzonych przez Miłosza Kotarbińskiego i Jana Kazika. Po przerwie na służbę wojskową, która odbywał jako kreślarz w Wojskowym Instytucie Geograficznym, kontynuował studia w latach 1921 do 1922 w prywatnej szkole malarstwa Konrada Krzyżanowskiego. Od 1923 roku uczył się w Szkole Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego, Mieczysława Kotarbińskiego i Władysława Skoczylasa. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1932 roku. W 1926 roku otrzymał roczne stypendium na pobyt w Paryżu, gdzie pozostał trzy lata studiując techniki malarskie i konserwatorstwo. Kopiował na zamówienie obrazy w Luwrze. Kopiował portret Marii Leszczyńskiej Ludwika Tocqué, przeznaczony na Zamek Królewski. Po powrocie do kraju był instruktorem technik malarskich w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1930 do 1938 był asystentem Tadeusza Pruszkowskiego. Po wojnie w 1947 roku przeszedł do Akademii Sztuk Pięknych na stanowisko zastępcy profesora. Był profesorem nadzwyczajnym malarstwa. Organizował Wydział Konserwacji i był pierwszym jego dziekanem. Uprawiał malarstwo realistyczne, w którym zasadniczą rolę odgrywa kolor i faktura. Główne tematy jego malarstwa to portrety, kwiaty i pejzaż malowany w plenerze, który stał się dominującym w jego twórczości.