Adolf Behrmann studiował w monachijskiej akademii w latach 1900-1904, a następnie, od 1905 do roku 1910, w Paryżu. Odbył wiele podróży, między innymi do Włoch, Francji, Hiszpanii, Maroka, Tunisu, Egiptu, i Palestyny. Na stałe mieszkał w Łodzi. Malował głównie pejzaże, sceny rodzajowe, portrety i kompozycje kwiatowe. Swoje prace wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w Łodzi i za granicą, w Nowym Jorku, w Hamburgu, w Maroku. Nielicznie zachowane do dzisiaj obrazy artysty znajdują się poza kolekcjami prywatnymi w warszawskich zbiorach Muzeum Narodowego i Żydowskiego Instytutu Historycznego.
olej, tektura;
39 x 51 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: Behrmann
na odwrocie napis: N. 120 | 564
Adolf Behrmann studiował w monachijskiej akademii w latach 1900-1904, a następnie, od 1905 do roku 1910, w Paryżu. Odbył wiele podróży, między innymi do Włoch, Francji, Hiszpanii, Maroka, Tunisu, Egiptu, i Palestyny. Na stałe mieszkał w Łodzi. Malował głównie pejzaże, sceny rodzajowe, portrety i kompozycje kwiatowe. Swoje prace wystawiał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w Łodzi i za granicą, w Nowym Jorku, w Hamburgu, w Maroku. Nielicznie zachowane do dzisiaj obrazy artysty znajdują się poza kolekcjami prywatnymi w warszawskich zbiorach Muzeum Narodowego i Żydowskiego Instytutu Historycznego.