Roman Sielski naukę malarstwa rozpoczął od Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie i Państwowej Szkoły Przemysłowej u Kazimierza Sichulskiego. Następnie studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1922-1927 u Józefa Mehoffera, Józefa Pankiewicza i Feliksa Kowarskiego. Do roku 1929 tworzył pod opieką pedagogiczną Pankiewicza w Paryżu. Jego żoną była Margit Reich. Razem współtworzyli grupę "Artes". Swoje prace wystawiał Sielski we Lwowie, w Warszawie i w Paryżu. W latach 1947-1976 był wykładowcą w Lwowskim Instytucie Sztuki Stosowanej. Jednak nie ratowało go to przed atakami ideologów sztuki. Spychano jego twórczość w strefę peryferii artystycznych. Dopiero jego malarstwo oceniono w kategorii zjawisk wybitnych w czasach weryfikacji i przewartościowań dokonywanych w latach dziewięćdziesiątych. Malarz w swych obrazach wykazywał dwoistość podejścia do formalnych zagadnień. Z jednej strony tworzył realistycznie, w tradycji postimpresjonistycznej, z drugiej - awangardowo. Sięgał bardzo śmiało do nasyconych kolorów, kładzionych płasko, tworząc niejednokrotnie w ten sposób pełną świadomości artystycznej syntezę form.