Zdzisław Przebindowski, w latach 1920-25 kształcił się w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie kontynuował w latach 1925-29 studia artystyczne na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem F. Pautscha, Jarockiego i J. Wojnarskiego. Tuż przed wojną został nauczycielem rysunku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a w latach 50-tych był zastępcą profesora oraz docentem. Twórczość Przebindowskiego obejmuje głównie malarstwo olejne i grafikę. Malował sceny rodzajowe, widoki podkrakowskich wsi, portrety, martwe natury, pejzaże miejskie, kwiaty i akty. "Jego malarstwo cechuje świeżość ujęcia, szeroka faktura, intensywny i żywy koloryt oraz znaczny stopień komunikatywności" /T. Dobrowolski/. Wystawiał m. in. na Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie (1950, 52) i wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie (1961). Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie oraz Muzeów Okręgowych w Białej Podlaskiej, Częstochowie i Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu.