Jak na scenografa przystało - duży realistyczny pejzaż o niewątpliwych walorach dekoracyjnych. Motywy powszechnie w tym gatunku stosowane: pogodne niebo, sosnowy las, rozlewisko, na którego brzegu chłopiec wiejski.
Guranowski był przede wszystkim scenografem i - jak wówczas wszyscy dekoratorzy teatralni - pejzażystą. Uczeń A. Malinowskiego. Do 1911 pracował jako główny scenograf Warszawskich Teatrów Rządowych. Następnie uprawiał malarstwo krajobrazowe.