Kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1873-1879, następnie w akademiach: wiedeńskiej po kierunkiem K. Wurzingera (1880-1881) i monachijskiej u W. Lindenschmita. Od 1885 mieszkał i pracował we Lwowie, był wieloletnim kustoszem Galerii Miejskiej Lwowa (1907-1931), działał w lwowskich organizacjach i stowarzyszeniach, m.in. w Kole Literacko-Artystycznym i Związku Artystów Polskich. Założył w 1888 szkołę malarstwa dla kobiet‚ którą później przekształcił w ogólną szkołę malarstwa i rzeźby. Zajmował się też konserwacją obrazów.
Od ok. 1890 roku zajął się niemal wyłącznie pejzażem. Popularność zdobył dzięki nastrojowym przedstawieniom mokradeł, rozlewisk, zachodów słońca, krajobrazów Podhala, Pienin, Huculszczyzny, a później Kaszub i Pomorza. Wiele wystawiał, najczęściej w lwowskim i krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, warszawskiej Zachęcie, a także w Wiedniu i Monachium.
olej na płótnie, 48 x 62 cm,
sygnowany i datowany l.d.
"MHarasimowicz 07".
Kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1873-1879, następnie w akademiach: wiedeńskiej po kierunkiem K. Wurzingera (1880-1881) i monachijskiej u W. Lindenschmita. Od 1885 mieszkał i pracował we Lwowie, był wieloletnim kustoszem Galerii Miejskiej Lwowa (1907-1931), działał w lwowskich organizacjach i stowarzyszeniach, m.in. w Kole Literacko-Artystycznym i Związku Artystów Polskich. Założył w 1888 szkołę malarstwa dla kobiet‚ którą później przekształcił w ogólną szkołę malarstwa i rzeźby. Zajmował się też konserwacją obrazów.
Od ok. 1890 roku zajął się niemal wyłącznie pejzażem. Popularność zdobył dzięki nastrojowym przedstawieniom mokradeł, rozlewisk, zachodów słońca, krajobrazów Podhala, Pienin, Huculszczyzny, a później Kaszub i Pomorza. Wiele wystawiał, najczęściej w lwowskim i krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, warszawskiej Zachęcie, a także w Wiedniu i Monachium.