Praca reprodukowana dwukrotnie w pierwszym, całościowo ujętym, katalogu dorobku twórczego Władysława Skoczylasa autorstwa Maryli Sitkowskiej. Autorka monografii w rozdziale poświęconym pracom olejnym, wspomina: "Dziedziną sztuki, w której Władysław Skoczylas zadebiutował w styczniu 1903 i która zajmowała niemal bez reszty do około 1910 roku, było malarstwo. (...) obrazy Skoczylasa z wczesnego okresu są dowodem na wszechobecność w ówczesnym malarstwie krakowskim kanonu zaszczepionego przez Jana Stanisławskiego. Skoczylas, choć sam się u niego nie uczył i nie należał do jego plenerowego bractwa, przejął charakterystyczne cechy »szkoły Stanisławskiego«: impresjonistyczne rozproszenie i niedookreśloność form (...)".
Lit.: M. Sitkowska,"Władysław Skoczylas (1883-1934)",Warszawa 2015, s. 24 (il.), kat. v. 7.