Johann Ackerman pochodził z niemieckiej, artystycznej rodziny związanej z Moguncją na przełomie XVIII i XIX stulecia. Kształcił się w Moguncji, a w latach 1801-1804 w paryskiej Ecole des Beaux-Arts. Wiadomo również, że przez krótki czas przebywał w pracowni Jacques-Louis Davida. Po powrocie do Niemiec działał we Frankfurcie nad Menem. W latach 1814-1818 odbył wyjazd studyjny do Włoch. Był artystą wszechstronnym i utalentowanym.
Niniejszy obraz powstał jako bezpośrednia reminiscencja podróży do Włoch. Kompozycja nawiązuje do niemieckich, romantycznych pejzaży, łączących w sobie rzeczywiste, motywy krajobrazowe w całkowicie wyimaginowaną, fikcyjną całość. Monumentalność i dramaturgia przedstawienia w połączeniu z drobiazgowym wykończeniem nawiązują do tradycji niemieckiego "heroicznego" pejzażu reprezentowanego na przełomie XVIII i XIX wieku przez Josepha Antona Kocha (1768-1839) czy Johanna Christiana Reiharta 1761-1847). Na początku XIX stulecia wyjazdy do Włoch stanowiły, dla większości twórców, konieczny element ich artystycznej edukacji, a plonem tych podróży były widoki włoskich krajobrazów i zabytków.