Alfred Sweykowski początkowo malarstwa uczył się w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu pod kierunkiem Ferdynanda Cormona. W latach 1894-1921 swoje prace wystawiał w Salonach Artystów Francuskich. Od roku 1927 należał do grupy artystów Societe Nationale des Beaux-Arts. W 1937 roku został odznaczony złotym medalem. Początkowo tworzył w stylu klasycystycznym, w późniejszym okresie większość jego twórczości była typowa dla impresjonistów, ale część obrazów nosiła cechy graniczące z fowizmem. Wiele podróżował, jego obrazy przedstawiają głównie widoki Paryża, Normandii, Bretanii i Alp. Ponadto tworzył portrety, kompozycje kwiatowe i wnętrza. Jako arystokrata rzadko podpisywał swoje obrazy przeznaczone na wystawy, w drugiej połowie życia twórczego całkowicie zaniechał tego zwyczaju, a mimo to jego twórczość była znana w świecie sztuki.
olej, tektura; 21,5 x 29,5 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: A. Swieykowski
Alfred Sweykowski początkowo malarstwa uczył się w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu pod kierunkiem Ferdynanda Cormona. W latach 1894-1921 swoje prace wystawiał w Salonach Artystów Francuskich. Od roku 1927 należał do grupy artystów Societe Nationale des Beaux-Arts. W 1937 roku został odznaczony złotym medalem. Początkowo tworzył w stylu klasycystycznym, w późniejszym okresie większość jego twórczości była typowa dla impresjonistów, ale część obrazów nosiła cechy graniczące z fowizmem. Wiele podróżował, jego obrazy przedstawiają głównie widoki Paryża, Normandii, Bretanii i Alp. Ponadto tworzył portrety, kompozycje kwiatowe i wnętrza. Jako arystokrata rzadko podpisywał swoje obrazy przeznaczone na wystawy, w drugiej połowie życia twórczego całkowicie zaniechał tego zwyczaju, a mimo to jego twórczość była znana w świecie sztuki.