Urodzony w Sosnowcu początkowo szkicował widoki przedwojennej dzielnicy biedoty, tzw. Pekinu, notował sceny z nagonek policyjnych na "bieda-szyby".i epizody ulicznych manifestacji strajkowych. W 1927 osiadł w Zakopanem, gdzie przebywał do wybuchu II wojny światowej. W tym okresie całkowicie pochłania go malarstwo pejzażowe, którego centralnym motywem stają się Tatry i podhalańskie wsie. Postawa Stańki wobec natury, sposób postrzegania i transponowania pejzażu, wyrasta z młodopolskich tradycji, sięga korzeniami sztuki Stanisławskiego, Kamockiego, Filipkiewicza i Misky`ego. Fascynacja majestatycznym górskim krajobrazem, mrocznym wnętrzem lasu i wartkim nurtem strumieni odcisnęła trwałe piętno na całej twórczości Stańki.
olej, płótno,
80 x 100
sygn. p.d.: M. Stańko / 961
Urodzony w Sosnowcu początkowo szkicował widoki przedwojennej dzielnicy biedoty, tzw. Pekinu, notował sceny z nagonek policyjnych na "bieda-szyby".i epizody ulicznych manifestacji strajkowych. W 1927 osiadł w Zakopanem, gdzie przebywał do wybuchu II wojny światowej. W tym okresie całkowicie pochłania go malarstwo pejzażowe, którego centralnym motywem stają się Tatry i podhalańskie wsie. Postawa Stańki wobec natury, sposób postrzegania i transponowania pejzażu, wyrasta z młodopolskich tradycji, sięga korzeniami sztuki Stanisławskiego, Kamockiego, Filipkiewicza i Misky`ego. Fascynacja majestatycznym górskim krajobrazem, mrocznym wnętrzem lasu i wartkim nurtem strumieni odcisnęła trwałe piętno na całej twórczości Stańki.