Pejzażysta związany z Krakowem i Lwowem. Studiował malarstwo w wiedeńskiej akademii w pracowni pejzażysty Alberta Zimmermana (1861-66) oraz w Monachium (1868-1869). Po powrocie do kraju przebywał bądź we Lwowie, bądź w Krakowie. Często wyjeżdżał w Tatry i Pieniny, odbywał liczne wycieczki po Galicji, podróżował do Włoch, Tyrolu i Bawarii. W latach 1873-1877 był profesorem malarstwa pejzażowego w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych; jego uczniami byli m.in. J. Malczewski, M. Gottlieb, R. Kochanowski. Po ustąpieniu z uczelni, przeniósł się na stałe do Lwowa (1879). Wiele wystawiał na wystawach krajowych. Grabiński malował głównie pejzaże, zazwyczaj małych wymiarów Jego pejzaże odznaczają się realistycznym rysunkiem, nasyconym kolorytem, dążeniem do uchwycenia efektów świetlnych. Był autorem podręcznika Szkoła rysunku krajobrazów (Lwów, 1884) oraz albumu Widoki Galicji i guberni południowych Królestwa Polskiego.