Pisarz, działacz społeczny, malarz. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1817-21 wszedł do środowiska malarzy lwowskich. W roku 1821 wyjechał na dalsze studia admistracyjno-przemysłowe do Wiednia. Tam prawdopodobnie był uczniem pejzażysty F. Steinfelda. Po powrocie z Wiednia powrócił do swoich dóbr w powiecie wadowickim i zajął się gospodarką na roli. Brał czynny udział w życiu społecznym, m.in. był jednym z założycieli, zaś pó¼niej wielokrotnie członkiem, zarządu krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. W roku 1850 został mianowany na konserwatora zabytków w okręgach wadowickim i bocheńskim. Publikował w prasie poezję, przekłady z czeskiego i niemieckiego, a także baśnie i legendy. Jest też autorem opowiadań, powieści i dramatów przeważanie tematyce historycznej. Artysta często je¼dził po Galicji oraz kraju, zbierając materiały do swych utworów literackich. Podczas tych podróży powstawały także szkice rysunkowe oraz malarskie, których tematem były pejzaże z motywami architektonicznymi. Czternaście spośród jego widoków zostało opublikowanych przez wydawnictwo A. Zawadzkiego Galicja w obrazach… (1837-38). Gorczyński był gorącym zwolennikiem rodzimego malarstwa pejzażowego. Starał się zwrócić uwagę artystów na piękno polskiego pejzażu. Sam odbywał wycieczki po kraju z młodymi malarzami, a także wspomagał ich finansowo. (na podstawie noty E. Szczawińskiej (w:) Słownik Artystów Polskich, t. II, Ossolineum, 1975).